چهار صفت مهم خود دوست داری عبارت است از:
1- تمام کارهای خوب و مفید را برای خودمان انجام میدهیم. مثلا برای خودمان غذای خوب میخوریم، برای خودمان ورزش میکنیم، برای حال خودمان مراقبه میکنیم، برای خودمان کتاب میخوانیم و فقط و فقط به خاطر خودمان به فکر شکوفایی و پیشرفت هستیم.
2- هیچ کار بد و نامناسبی را علیه خودمان انجام نمیدهیم مثل: سیگار نمیکشیم، غذاهای چرب نمیخوریم، پرخوری نمیکنیم، وقتمان را بیهوده هدر نمیدهیم، زیاد نمیخوابیم و ...
3- حفاظت از حد و مرزها و حریم خویش، به این معنی که شخصی که خودش را دوست دارد اجازه نمیدهد کسی وارد حریمش شود و برای خودش پوست روانی دارد. پس ما هم از حریم خودمان مراقبت میکنیم.
4- این شخص حریم دیگران را هم حفظ میکند و به حریم دیگران تجاوز نمیکند، پس ما هم حواسمان به حریم دیگران هست.
اگر این چهار خصوصیت را در خودمان مشاهده میکنیم، ما شخصی با عزت نفس بالا هستیم.
معمولا انسان در ارتباط با دیگران چهار پیش فرض دارد:
1- من خوب هستم و دیگری بد است.
2- من بد هستم و دیگری بد است.
3- من بد هستم و دیگری هم بد است.
اگر در رابطه با دیگران یکی از این سه پیش فرض را داشته باشیم، یعنی ما فردی با عزت نفس پایین هستیم. اما اگر پیش فرض چهارم یعنی:
4- من خوب هستم و دیگری هم خوب است را داشته باشیم، فردی با عزت نفس بالا هستیم و در نتیجه این پیش فرض با دیگران ارتباط خوبی هم خواهیم داشت.
