کودکان در خانواده های ناکارآمد مجبور میشوند مسئولیت های خانواده را به دوش بکشند، آنها از کودکی یاد میگیرند که مسئول مسئولیت های خانواده خود هستند.
این کودکان برای نجات خانواده به سه طریق اقدام می کنند:
اول: ممکن است کلا نامرئی شوند به این معنی که نه توقعی دارند، نه تقاضایی برای خودشان دارند و نه مشکلی ایجاد می کنند. این کودکان سعی میکنند مشکلی به مشکلات خانواده خودشان اضافه نکنند.
دوم: ممکن است بر عکس گروه اول این کودکان دست به شرارت بزنند! این کودکان میخواهند همه مشکلات خانواده را متوجه خود بدانند به این صورت که با ایجاد شرارت پدر و مادر را به این فکر مشغول کند که با این بچه چکار کنیم؟ چرا او اینگونه رفتار میکند؟ کودک اینطور فکر میکند که اگر من این رفتارها را نداشته باشم انها به جای من روی مشکلات خودشان تمرکز میکنند و زندگی خانوادگی متلاشی میشود!
سوم: گروه سوم فرزندان و انسانهایی شایسته به نظر میرسند. این بچه ها در ظاهر شاد و مقبول و موفق هستند اما درون تنهایی دارند. در ظاهر شاد و راضی هستند اما در باطن خشمگین هستند و رضایتی از زندگی ندارند.
